Vleesvervangers, sojamelk, tofu, edelgist, ontbijtgranen, ... worden vaak verrijkt met B12.
Vele vegans slikken daarenboven B12 voedingssupplementen. Zelfs wanneer de bloedwaarden voor hun vitamine B12 normaal zijn. Is dat écht nodig?
Zelf ben ik reeds 40 jaar vegetariër/veganist (voor het merendeel veganist). De laatste jaren leef ik bewust als veganist. Tot nog toe heeft mijn jaarlijks bloedonderzoek nooit gewezen op B12 tekorten. Geen reden om voedingssupplementen te nemen, zo dacht ik. Het maakt me telkens blij wanneer ik de resultaten van mijn bloedonderzoek verneem: toch iets dat geen speciale medische aandacht nodig heeft! Ook mijn huisarts, met wie ik deze zaken uiteraard bespreek, staat achter mijn voedingsgewoonten.
Verontrustende berichten op sociale media en in de pers willen nu hebben dat ook bij normale bloedwaarden er "iets mis kan zijn" met je B12. Toen ik op facebook het volgende bericht aan mijn adres las "een beheerder heeft je bericht verwijderd wegens schending van groepsregels", was ik in eerste instantie verrast: wat kon ik geschreven hebben dat meteen na publicatie verwijderd diende te worden?
Ongerust werd ik pas toen ik de reden van de verwijdering van mijn bericht las: "pseudowetenschap is niet toegestaan. Wij houden de huidige wetenschappelijke consensus aan. Het noemen van onbewezen behandelmethodes of alternatieve feiten zonder wetenschappelijke onderbouwing is niet toegestaan" .
Het alternatieve feit dat ik naar voor geschoven had, was "dat een bloedonderzoek uitwijst of supplementen al dan niet nodig zijn". Mijn suggestie "dat er naast supplementen ook gedacht kan worden aan met B12 versterkte voedingsmiddelen" moet dan wel als "onbewezen behandelmethode" begrepen zijn door welbepaalde groepsbeheerder en/of groepsleden.
Mijn interesse was op zijn minst gewekt: Wat is dat toch met die B12? En hoe zit dat nu? Heb ik toch reden om te twijfelen aan het normale van mijn "normale" bloedwaarden? En bijgevolg aan mijn keuze om geen supplementen te slikken? En hoe komt het dat mijn huisarts me dan niet gewezen heeft op de noodzaak om te “behandelen”? Te veel vragen. Te veel (on)mogelijke antwoorden. Ik had geen keuze, liet alles vallen en ging op zoek naar antwoorden.
Het artikel dat mij het meest onderbouwd en betrouwbaar lijkt, las ik op www.gezondheidenwetenschap.be. De link naar het artikel is voor de (vegan) lezer die net als ik op zoek is naar de volledige waarheid, verteld door degelijke bronnen. Ongetwijfeld zal deze link ook mij van pas komen wanneer ik weer uit mijn lood geslagen word door (fake) onrust omtrent het fenomeen B12.
Voor nu onthoud ik dat veganisten baat hebben bij regelmatige controle van onder meer vitamine B12. En ook, vitamine B12 kan je op peil houden door voldoende verrijkte producten te eten. Om méér dan 100% zeker te zijn, noteer ik dit voorval in mijn medisch notaboekje. Mijn volgende bezoek aan de huisarts zal ik niet nalaten om wederom bevestiging en geruststelling te vragen.
Waar ik van de huisarts geen antwoord op verwacht, is de vraag wie er achter de B12 hype zit. Ik denk er het mijne van en hoop dat de hele B12 heisa geen ontradend effect heeft op vegans-to-be.
Reactie schrijven