Ik ben plantaardig gaan eten nadat ik foto's uit het slachthuis had gezien. Dat is méér dan 40 jaar geleden. De wereld is ondertussen veranderd. Wat (nog) niet veranderd is, is de algemene weerstand tegen veganisme.
Geloof me, ik heb in al die jaren als enige vegetariër (nadien vegan) in mijn omgeving veel gelegenheid gehad om te oefenen in weerbaarheid. Met scha en schande heb ik leren omgaan met de rollercoaster van mijn emoties. Begrijp me niet verkeerd, boosheid, verbijstering en zelfs woede, ik voel het allemaal nog.
Gelukkig voel ik ook mildheid en begrip voor mensen die het moeilijk hebben om over te schakelen. En ik besef dat ontreddering eens het de overhand krijgt in de weg staat van verandering. En dat is wat we willen. Een wereld waarin levende wezens -mens, dier en plant- niet langer misbruikt worden.
Het is niet gemakkelijk. Het blijft moeilijk. Ik heb zeker nog mijn momenten dat ik erin verdrink. Maar met de hulp van de mensen in mijn facebookgroep watvegans(w)eten leer ik elke dag hoe we die krachtige emoties ten goede kunnen inzetten.
Omdat jij, ik en alle andere dierenvrienden het waard zijn om gehoord te worden. Omdat de dieren het verdienen om niet opgegeten te worden. Omdat vegan zijn in een non-vegan wereld moeilijk blijft. Omdat we ons krachtiger en succesvoller voelen wanneer we elkaar versterken in de impact die we maken. Omdat we thuis komen bij elkaar. Omdat we elkaar verlichten en vegan niet (altijd) zwaar of pijnlijk hoeft te zijn. Omdat we het niet alleen moeten dragen. Omdat we dromen van een mens- en diervriendelijke wereld. Omdat we er samen met alle dierenvrienden alles aan doen om die droom werkelijkheid te maken. We staan aan de vooravond van een vegan wereld. Samen schrijven we geschiedenis. Onze kleinkinderen zullen over ons als voorvechter spreken. Een bemoedigende gedachte, toch?
Ik dacht dat vegetariër/vegan zijn moeilijk was in de jaren tachtig. Nooit helemaal bij de groep horen, was niet fijn. Maar als ik sommige nieuwe vegans bezig zie, heeft de vegan die vandaag ter goeder trouw en om welke reden dan ook geen vlees eet, het al bij al veel moeilijker dan de vreemde snuiter die ik in mijn jonge jaren was (of nog steeds ben).
Ik koop een vriendenkaartje van het Ethiekrevolutie E-festival 2024 en ontvang de Joyful Rebel kalender gratis
Mijn droom is de vegan community exponentieel te laten groeien. Dat is de reden waarom ik
- de Joyful Rebel Kalender uitzonderlijk gratis aanbied aan alle joyful rebels die een vriendenkaartje kopen van het Ethiekrevolutie E-festival 2024
- de facebookgroep Joyful Rebel in 56 weken oprichtte
- in deze facebookgroep van nu tot aan het festival elke dag een Joyful Rebel Kalender voorsmaakje weggeef
Hallo, ik ben Tania
joyful rebel en bezielster van "wat vegans (w)eten"
Toen ik acht was, werd ik als een rariteit beschouwd. Inmiddels ben ik méér dan 40 jaar vegan/vegetariër. Voor een kind dat zoekende was en zijn eigen identiteit nog niet gevonden had, was vegetarisch/vegan zijn destijds niet evident. Vaak voelde ik me eenzaam en onbegrepen. Ik vond zelden of nooit aansluiting bij mijn peergroep, zeker niet wanneer er gegeten werd. Vaak hoorde ik er niet bij puur omdat ik andere eetgewoonten had. Mensen gingen speciale arrangementen voorzien waardoor ze me onbewust en goedbedoeld vervreemdden van de rest van de groep. Aan tafel werden er dan opmerkingen over mij gemaakt. Ik had dan de neiging om mij te verontschuldigen of me minstens te verantwoorden. Waarna het anders zijn nog sterker naar voor leek te komen. De niet-begrijpende blikken van de tafelgenoten wilde ik ontvluchten. Ik wilde net als alle andere kinderen gewoon zijn en erbij horen.
Vandaag is dat niet anders. Ook al ben ik de vijftig voorbij en moet ik niet meer op zoek naar mijn eigen identiteit, erbij horen blijft een zielsverlangen dat me niet loslaat. Er zijn allerlei groeperingen waar vegans elkaar vandaag de dag ontmoeten. Er zijn vegan facebookgroepen, vegan bewegingen en zelfs vegan organisaties. Elk van die groeperingen heeft haar eigen waarheid. Ik sta versteld hoe gemakkelijk deze nieuwe "vegans" zich verenigen. "Wat fijn!" was mijn eerste reactie in verschillende groepen.
Wat ik helaas snel doorhad en waar ik me helemaal niet goed bij voel, is het gemak waarmee een bepaalde groep vegans zich als dé vegan norm opwerpt. Het slaat me met verstomming hoe er met absolute waarheden gegoocheld wordt. Er zijn de insiders en de outsiders. Er is geen middenweg en de voorwaarden om tot de vegan club te horen zijn hoog. Vrijwilligers moeten de regels strikt volgen, anders wordt hun vrijwillige inzet niet aanvaard! Echte verbinding en steun is ver te zoeken. Infighting tussen vegans over de manier van communicatie met niet-vegans is zowaar nog erger. Alsof vegan zijn, betekent dat je je niet meer ophoudt met andere mensen, tenzij volgens welbepaalde regels.
Als geschaad kind droeg ik niet enkel mijn eigen trauma, maar ook dat van alle medeaardbewoners die gekwetst, verwaarloosd, misbruikt en/of opgegeten werden. Veganisme is een logisch gevolg van mijn traumatische ervaringen. En tegelijk is het mijn therapie. Méér nog, toen ik kind was, was vegetarisme (later veganisme) mijn belangrijkste beschermingsmechanisme: ik had geen controle over mijn eigen pijn en die van mijn vrienden op vier voeten. Waar ik wél controle over had, was mijn bord. Drie keer per dag een klein beetje greep op de werkelijkheid. Want elk bordje was één bordje leed minder.
De grootste reden van mijn bestaan is nog steeds zoveel mogelijk leed vermijden, voorkomen en wegwerken. Veganisme is een evidentie. Echter, het verschil dat één persoon alléén kan maken, blijft beperkt tot drie dagelijkse bordjes. En ik wil er méér. Veel méér. Daarom ga ik op zoek naar de mensen bij wie het resoneert. Ze zijn er. Ook al blijft resoneren om voor de hand liggende redenen een zeer broos en kostbaar goed, ik vind ze wel. Die mensen. Ooit dacht ik dat het niet weggelegd was voor een geschaad kind en al helemaal niet voor een vegan in een niet-vegan wereld. En dan gebeurde dit… Op 3 jaar tijd groeide mijn facebookgroep wat vegans (w)eten uit tot een gezellige en ontwapenende groep van méér dan 1900 leden.
En in die groep resoneert het op een dieper niveau, niet met dieren, maar met mensen. Samen met hen maak ik impact die veel verder gaat dan mijn drie eigen dagelijkse bordjes. Samen vergroten we onze weerbaarheid en onze kracht. We hoeven niet meer onzichtbaar te zijn. We houden ons niet langer klein. We staan op en maken samen de wereld veiliger. En warmer. Voor, boom, bloem, mens en dier. En dat voelt zo enorm goed. Het voelt als eindelijk thuiskomen in de wereld waar ik thuishoor.
Om aan de opgestoken vingers van de vegan scene te ontsnappen, begon ik in 2019 mijn eigen facebookgroep "wat vegans (w)eten". We zijn ondertussen de kaap van 1900 leden voorbij. Er zijn nooit hatelijke opmerkingen of vooroordelen. Als er toch eens onenigheid is, dan stuur ik het gesprek op een zachte manier naar mildheid en begrip voor elkaars situatie. Door de veiligheid in de groep kan er zoveel méér gezegd worden. Ik stel zelf graag vragen zodat mensen reflecteren over de eigen struggles. En vaak zijn die struggles zo herkenbaar. Waardoor ik en anderen er ook iets aan hebben. En weet je, zelfliefde, leren van elkaar en elkaar steunen, dat doet ons allemaal goed.
Ik leerde mijn draagkracht kennen en daarmee stak ik de rivier over, de oever van ontreddering ligt nu aan de andere kant. Nu ben ik thuis op de oever van daadkracht.
Joyful Rebel kalender
Met de Joyful Rebel kalender kies je een licht en tegelijk daadkrachtig vegan pad. Vanuit zelfontdekking en hoop. Ontreddering maakt plaats voor draagkracht. In 56 weken groei je van passief naar actief veganisme, met elke week nieuwe opdrachten.
Zodra ik de betaling ontvang, stuur ik je met veel liefde mijn Joyful Rebel kalender in PDF-formaat. Dan kan je er meteen mee aan de slag! Je hoeft bovendien niet te wachten tot het einde van de kalender om te connecteren met mij of met vele andere joyful rebels. We verwelkomen elke joyful rebel met open armen in onze privé facebookgroep "Joyful rebel in 56 weken"!
Binnenkort weet jij in elke situatie exact hoe je met jouw veganisme de grootste impact maakt voor de dieren. Dankzij jou en alle andere vegan voorvechters wordt veganisme het nieuwe normaal.
7,50 €
Totaalprijs gratis verzending naar geselecteerde landen
Gratis verzending naar de volgende landen: België
- Beschikbaar
- Levertijd: 1-3 dagen
plantaardig eten en koken is eenvoudig en toch is veganisme allesbehalve gemakkelijk
Bedenk eens hoe de wereld er zal uitzien wanneer alle vegans in hun kracht gaan staan. Voluit. Zonder zich in te houden. Het perfectionisme en het uitstelgedrag voorbij.
Niet elke generatie heeft de kans om de toekomst radicaal vorm te geven. Wij wél! Als wij allemaal doen wat we het beste kunnen, vanuit onze passie en ons authentieke zelf; dan zal het veranderen. Veganisme wordt dan het nieuwe normaal. En jij maakt die ommekeer mee waar!
Ik zou het een grote eer vinden om jou te helpen bij het nemen van de eerste horde. Kom, ik neem je mee op een avontuurlijke ontdekkingstocht.
Gun jij jezelf een beetje lichtheid? Ben jij een vegan of niet-vegan persoon? Dat maakt totaal niets uit. Kom, je bent zo ontzettend welkom. Laat je met liefde omringen in onze gezellige facebookgroep wat vegans (w)eten.
Tot gauw hé! 
Hallo, ik verdiep me in de noden van vegan ondernemers, activisten, organisators, … en alle mensen die een vegan voorbeeld leven. Kortom, iedereen die in het dagdagelijkse of het professionele leven carnisme (als systeem) in vraag stelt. Mijn bedoeling is de vegan community versterken, jou versterken!
Heb jij het al eens, vaak of misschien wel altijd moeilijk omdat je vegan bent in een niet-vegan wereld? Laat me dan weten waar je tegen aan loopt. Wat houdt jou tegen om voluit als vegan doener zichtbaar door het leven te gaan? Wat ontbreekt er opdat je veganisme als nieuwe norm stevig neer kan zetten? Welke angsten, opvattingen, gedachten, connotaties, oordelen, … heb je over de vegan beweging? Welke obstakels zorgen ervoor dat jij zelf niet de impact maakt die je graag zou willen maken?
Wat houdt jou tegen om je vegan product of onderneming voluit te tonen?
Wat komt er in je op wanneer je aan een wereld denkt waar veganisme de plaats inneemt van carnisme? En welke steun vind je als vegan (ondernemer, activist, influencer, organisator, ambassadeur, ...) nergens en zou je heel erg goed kunnen gebruiken?
hoe ga jij om met weerstanden en kritiek?
Als vegan door het leven gaan, is voor jou de normaalste zaak van de wereld. Plantaardig koken en eten is alledaags. Het voelt goed dat je je eigen morele kompas volgt. Je leeft en laat leven.
Er is helaas die keerzijde aan de empathische medaille, eentje die je maar moeilijk kan vatten. Je botst namelijk op weerstanden, spot en onverschilligheid. Tegen de stroom ingaan en eeuwenoude, collectieve gewoonten, waarden en normen trotseren, it is all part of the deal. Je weet dat wel. Maar toch doen de saboteurs in jou moeilijk. De pleaser en de zelfsusser verdragen geen onenigheid. En om kritiek te vermijden en niet afgewezen te worden, probeer je niet op te vallen. Je doet alsof je de opmerkingen niet hoort en soms ga jezelf verantwoorden en zelfs verontschuldigen. Op de BBQ kan je je ontreddering niet weggestoken krijgen. Je begrijpt ook helemaal niet dat anderen niet ruiken en zien wat jij ruikt en ziet: pure horror. En dan is er dat schuldgevoel weer. Zwijgen en jezelf steeds maar aanpassen, voelt alsof je medeplichtig bent aan het leed van de dieren. Je authenticiteit krijgt een knauw. En met de zelfverloochening krijg je het gevoel dat je moet kiezen tussen machteloosheid of eenzaamheid. Ofwel pas je je aan ofwel val je uit de boot. En dat terwijl je er gewoon bij wil horen. Je voelt je onbegrepen. Je bent anders dan de rest. Vervreemding van de mensen van wie je houdt, doet pijn.
Bedenk eens hoe de wereld eruit zal zien wanneer alle vegan mensen in hun kracht gaan staan. De angst voor afwijzing en de drang om erbij te horen voorbij. Wil jij weten hoe je de rust in jezelf vindt en hoe je kan omgaan met de innerlijke tweestrijd? Wil je ontdekken hoe je kan omgaan met spot en uitsluiting en met de teleurstelling om de onverschilligheid van de mensen van wie je houdt?
Maatschappijkritische inspiratie
"Uit jouw teksten blijkt ten volle hoe sterk jij je kan plaatsen in het gedrag en leven van de dieren om je heen. Hun wispelturigheid vind jij van een zuiverder soort dan deze bij de mensen. Zij is niet van voorbedachte aard, maar rijk aan spontaniteit en bron van vermaak. Jouw gedichten getuigen daarvan zeer sterk, omdat jij je niet gebonden voelt aan de idee dat een mens boven de dieren staat en er naar believen wat mee kan aanvangen"
Raoul Ottenburgs, professor-emeritus Geologie, en tekenaar in "vers gevist"
ondersteuning
beginnende vegans
Elke dag een verschil maken en dat 3X per dag?
Het is eenvoudiger en lekkerder dan je denkt!
klankbord
actieve vegans
Voelt jouw vegan levensstijl als niet genoeg?
Ben je er klaar voor om van passief veganisme over te gaan naar actief veganisme?
feedback
ondernemende vegans
Nooit meer jezelf of je bedrijf klein houden of je vegan boodschap wegsteken!
Jezelf tonen mag!
Zwaarder dan anders eten is de sociaal-maatschappelijke druk die vegans trotseren. Op 22 februari 2024 om 11 uur vertel ik op het Ethiekrevolutie E-festival over hoe beginnende vegans kunnen omgaan met de emotionele tol die zij onvermijdelijk betalen voor hun veranderde levensstijl. Op het festival lanceer ik tevens mijn Joyful Rebel kalender - van passief naar actief veganisme in 56 weken. De festivalgangers die een vriendenkaartje kopen ontvangen de E-kalender helemaal gratis. De kalender is ook los te koop.
Veganisme is jouw way of life. Je kan je geen enkele andere manier van leven voorstellen. En toch heb je steeds dat knagende gevoel dat vegan zijn slechts een passieve bijdrage is. Je vegan levensstijl voelt als een druppel op een hete plaat. Vegan zijn, is niet genoeg. Dieren worden er niet minder wreed om behandeld. En ze worden nog altijd massaal opgegeten. Je voelt je nog steeds even machteloos.
Je beseft dat je de dieren geen dienst bewijst als je je vegan boodschap klein houdt. Door hen en voor hen wil je de persoon worden die doet wat nodig is. Tegelijk ben je gevoelig voor goedkeuring of begrip van anderen. Het bepaalt wat je doet of zegt of nét niet doet of zegt. Jezelf onzichtbaar maken, voelt bovendien veilig. Je vraagt je ook af of je wel iets te vertellen hebt.
Er is een ander vegan gemoed.
Positiever, blijer, milder, actiever. Vanuit zelfliefde en zelfzorg. Met méér impact en zoveel méér hoop. Je hoeft je niet te beperken tot passief veganisme. Jouw vegan levensstijl kan díe druppel in de oceaan zijn.
jouw vegan verhaal maakt indruk
Je kiest ervoor om nooit meer te zwijgen. Want je bent niet zomaar op de wereld. Je bent hier voor een reden. De vegan boodschap die je te vertellen hebt, zorgt ervoor dat je eindelijk in het licht stapt. Je wordt zichtbaar om een verschil te maken. Je vertelt jouw verhaal. Je deelt jouw verhaal. Veganisme wordt het nieuwe normaal. Jij maakt de ommekeer mee waar. Door je verhaal te laten neerschrijven, schrijf je mee de vegan geschiedenis.
jouw online kookworkshop
hoeveel vegan bordjes stapel jij tijdens je digitale kookworkshop?
Dankzij de succeservaring tijdens je eerste digitale vegan workshop ontketen je de actieve vegan die altijd al in jou zat. Je bent ervan overtuigd dat je eenvoudigweg door te koken gigantische impact maakt . Je weet hoe je een kookworkshop moet begeleiden. Je weet wat er allemaal bij de voorbereiding komt kijken. Je weet waar je moet op letten. Je hebt het vertrouwen dat je je volgende kookworkshop met gemak alleen kan organiseren.
vegan poetry
Maatschappijkritische inspiratie
"Uit jouw teksten blijkt ten volle hoe sterk jij je kan plaatsen in het gedrag en leven van de dieren om je heen. Hun wispelturigheid vind jij van een zuiverder soort dan deze bij de mensen. Zij is niet van voorbedachte aard, maar rijk aan spontaniteit en bron van vermaak. Jouw gedichten getuigen daarvan zeer sterk, omdat jij je niet gebonden voelt aan de idee dat een mens boven de dieren staat en er naar believen wat mee kan aanvangen"
Raoul Ottenburgs, professor-emeritus Geologie, en tekenaar in "vers gevist"
joyful rebel groepstraject
Het meest diepgaande wat vegans (w)eten-coaching traject dat je op weg naar actief veganisme kan volgen. Met intensieve begeleiding via onder meer gesprekstafels en persoonlijke ondersteuning bij jouw eerste stappen weg van ontreddering richting daadkracht. We zoeken naar je innerlijke draagkracht en samen werken we een eerste actie uit. Alles wat je nodig hebt om die eerste stap te (durven) zetten, komt aan bod.
Met een vriendenkaartje van het Ethiekrevolutie E-festival 2024 ontvang je mijn Joyful Rebel kalender volledig gratis
jouw plantaardige keuken heeft enorm veel zin
anderen plantaardig leren koken heeft nog méér zin
your vegan kitchen AANBOD
hoeveel vegan bordjes stapel jij tijdens je digitale kookworkshop?
Voor wie?
Plantaardig koken is jouw passie. Je kan je geen enkele andere manier van koken voorstellen. In jouw kookpotten vind je geen dierlijke producten. Vegan eten is gemakkelijk, en elke dag doe je drie keer het goede voor een warmere, minder wrede wereld. Elk vegan bordje telt. En daarom wil je je kookkunst delen met de wereld. Mensen leren plantaardig koken, dat wil je al heel lang proberen. Alleen heb je je er om één of andere reden nog nooit aan gewaagd. Als je het concreet wil maken, dan bots je op een aantal drempels. Je keuken is niet groot genoeg om mensen te ontvangen. Je weet niet hoe je je kookworkshop bekend moet maken. Als je aan alle technische beslommeringen denkt, dan lijkt een kookworkshop begeleiden helemaal niet zo simpel meer.
Jouw eigen kookworkshop maar dan zonder alle gedoe?
Je hebt je host gevonden!
Hoe gaan we aan de slag?
Ik begeleid je van begin tot einde bij je eerste digitale kookworkshop. Jij en de deelnemers koken elk in eigen keuken. Ik neem de volledige praktische organisatie van de workshop op mij: promotie, inschrijvingen, digitale keuken, uitnodigingen met link, recept en boodschappenlijstje, eventueel aankoop en verdeling van bulkingrediënten, … .
Tijdens de workshop zelf host ik de kookworkshop. Je hoeft je dus van alle technische zaken niets aan te trekken. Je kan je volledig concentreren op wat er in je kookpotten zit.
Na dit traject
- heb je je eerste digitale vegan workshop met succes begeleid
- ben je ervan overtuigd dat je eenvoudigweg door te koken gigantische impact maakt
- weet je hoe je een kookworkshop moet begeleiden
- weet je wat er allemaal bij de voorbereiding komt kijken en waar je op moet letten
- vertrouw je erop dat je je volgende kookworkshop zonder hulp kan organiseren
Nooit meer jezelf klein houden of je vegan boodschap wegsteken!
Ben je er klaar voor?
your vegan story aanbod
aanbod voor the tale telling rebel
Jouw vegan verhaal verandert de wereld
zodat je kleinkinderen zullen weten dat je een vegan voorvechter was
Wat anderen er ook van vinden. Je wil niet langer lijdzaam toekijken zonder in verweer te komen. Je bent hier niet zomaar. Je bent wie je bent voor een reden. Je kiest ervoor om nooit meer te zwijgen. Goedkeuring of begrip van anderen zijn nog steeds mooi, maar het bepaalt niet langer wat je doet of zegt. De vegan boodschap die je te vertellen hebt, zorgt ervoor dat je eindelijk in het licht stapt. Je wordt zichtbaar en je maakt een verschil. Je komt in actie en dat loont. Je vertelt jouw verhaal. Je deelt jouw verhaal. Je wordt zichtbaar en je maakt een verschil. Want met jouw unieke verhaal inspireer je andere vegans om zichzelf zichtbaar te maken. Dankzij jou en vele anderen die opstaan met jou wordt veganisme wijd verspreid. We praten erover. We schrijven erover. We delen onze verhalen. We stoppen niet voordat veganisme het nieuwe normaal is. Ben je er klaar voor om jouw unieke verhaal ongecensureerd de wereld in te sturen?
Kom, ga in het licht staan
Hoe komt jouw verhaal tot stand?
In het jour vegan story interview ik jou. Ik ben jouw ghostwriter. Samen schrijven we jouw unieke verhaal. Je ontvangt een uitgeschreven artikel en een kort catching tekstje . Het artikel kan je laten publiceren in magazines en kranten. Je maakt kans op een publicatie in Rechtuit, het tijdschrift van het Willemsfonds. Het korte tekstje kan je gebruiken om jezelf als vegan te promoten op sociale media.
Vegan zijn is nog altijd niet vanzelfsprekend! Net daarom is je verhaal het vertellen waard!
Bouw samen met ons aan een nieuw ethisch kompas
Veganisme wordt het nieuwe normaal
Geen dieren eten is jouw keuze. Dat is wie je bent. Ook al maak je je onzichtbaar of houd je je klein, veganisme is jouw identiteit. Het is je verzet tegen de wereld van geweld en verwaarlozing. De dieren zijn je vrienden en dat maakt dat je nooit alleen bent. Door hen en voor hen wil je de volwassene worden die doet wat nodig is. Jij bent niet langer dat kind dat niets kan doen. Je komt in actie en dat loont. Je vertelt jouw verhaal. Je deelt jouw verhaal. Dankzij jou en vele anderen die opstaan met jou wordt carnisme zichtbaar voor wat het is, collectief aanvaard geweld, niet minder dan dat.
Kom en ga in het licht staan. Vertel je verhaal. Denk niet dat jouw verhaal niemand interesseert. Want net door authentiek te zijn en jezelf niet in te houden, maak je contact. Bedenk eens hoe de wereld er zal uitzien als alle vegans hun verhaal beginnen te vertellen. Voluit. Zonder gêne, zonder scrupules of bescheidenheid, zonder zelfcensuur. Je maakt mee de geschiedenis. Veganisme wordt het nieuwe normaal.
Vegan zijn is vandaag niet vanzelfsprekend. Het is voor de durvers. Het is voor de rebellen die niet geven om de consequenties. Zeker is dat als wij het durven, dan zal het veranderen! Onze verhalen vragen om verteld te worden. Niet elke generatie heeft de kans om de toekomst radicaal vorm te geven. Wij wél!
We staan aan de vooravond van een vegan wereld. Samen schrijven we geschiedenis. Onze kleinkinderen zullen over ons als voorvechter spreken. Een bemoedigende gedachte, toch?
"Being vegan helped me realize that I can say and do what I believe is right. That’s powerful".
Alicia Silverstone
1700
unieke leden in wat vegans (w)eten
44
jaar joyful vegan rebel
Hallo, ik ben Tania
joyful rebel en bezielster van "wat vegans (w)eten"
Zoals voor vele –zo niet voor álle- vegans zijn mijn gevoelens van ontreddering bij het zien van onrecht een gevolg van geschonden basisbehoeften in mijn kindertijd. De zware gedachten, het verantwoordelijkheidsgevoel, de schuld en de schaamte veroorzaakt door mijn trauma belette me om gelukkig te zijn. Toen ik op mijn 8ste stopte met vlees eten, wist ik al dat anders zijn lastig is en dat het pijn doet als je nergens bij hoort en steeds op weerstand botst. Ik voelde me alleen en onbegrepen. Na mijn hart, werd de pijn van het onrecht in de wereld voelbaar in mijn lijf.
Dankzij therapie en jarenlang innerlijk werk kom ik er stilaan achter dat ik mag genieten van het leven en al het moois daarin, nog vóór de wereld van alle kinder- en dierenleed gered is. Ik geef mezelf toestemming om vreugde te ervaren. En dat geeft een lichtheid aan mijn bestaan die ik eerder niet als mogelijk achtte. Ik behandel “wat vegans (w)eten” sindsdien vanuit deze nieuwe energie. Ik heb het gevoel dat met mij vele vegans in mijn groep zich verlicht voelen. Ik geef de toestemming tot zelfzorg door. En dat blijkt de meest krachtige vorm van activisme voor een betere wereld te zijn. We geven onszelf de warmte die we missen en waar we zo erg naar verlangen. Zonder evenwel uit het oog te verliezen dat we die warmte niet enkel voor onszelf maar voor alle medeaardbewoners wensen. Met heel ons hart en met alle passie in ons lijf houden we nu ook van onszelf. Dat mag. Wie had ooit gedacht dat wat we voordien als egoïsme beschouwden, ons effectiefste wapen is in onze strijd voor rechtvaardigheid voor de weerloze kinderen en dieren. Zelfliefde maakt ons des te krachtiger om onze boodschap van mededogen op milde manier en met begrip voor elkaars situatie uit te dragen. Relativering, geduld, zelfzorg, leren van elkaar en elkaar steunen, dat doet ons allemaal goed. Ik stel graag vragen zodat mensen in contact komen met de eigen struggles.
zodat mensen geïnspireerd raken om plantaardig te gaan koken
De Joyful Rebel kalender is een combinatie van zelfreflectie en actie. Op jouw eigen tempo zoek je je eigen-waarde en daarmee verandert alles: je ontreddering maakt plaats voor energie en ideeën en waar je vroeger aarzelde, komt nu vanzelfsprekende daadkracht . Jouw vegan invloed op de wereld geeft hoop aan andere vegans. Met zelfkennis en vanuit wie je in de kern bent, weet je precies hoe je een verschil maakt. Jezelf schuldig of niet goed genoeg voelen is voorgoed verleden tijd.
Met de joyful rebel kalender kies je een licht en tegelijk daadkrachtig vegan pad. Vanuit zelfontdekking en hoop. Ontreddering maakt plaats voor draagkracht. In 56 weken groei je van passief naar actief veganisme, met elke week nieuwe opdrachten. Binnenkort weet jij in elke situatie exact hoe je met jouw veganisme de grootste impact maakt voor de dieren. Dankzij jou en alle andere vegan voorvechters wordt veganisme het nieuwe normaal.
Why?
Omdat jij, ik en alle andere dierenvrienden het waard zijn om gehoord te worden. Omdat de dieren het verdienen om niet opgegeten te worden. Omdat vegan zijn in een non-vegan wereld moeilijk blijft. Omdat we ons krachtiger en succesvoller voelen wanneer we elkaar versterken in de impact die we maken. Omdat we thuis komen bij elkaar. Omdat we elkaar verlichten en vegan niet (altijd) zwaar of pijnlijk hoeft te zijn. Omdat we het niet alleen moeten dragen. Omdat we dromen van een mens- en diervriendelijke wereld. Omdat we er samen met alle dierenvrienden alles aan doen om die droom werkelijkheid te maken. We staan aan de vooravond van een vegan wereld. Samen schrijven we geschiedenis. Onze kleinkinderen zullen over ons als voorvechter spreken. Een bemoedigende gedachte, toch?
een dier is niet meer
staartje weg
koud vel
pelsen frak
dons wordt deken
lege maag
volle keel
zieke lever
verdraaide molen
voor wie is die melk
duister kot
nooit liggen
altijd staan
stank
en verrot
dood
alleen
nu nog niet
eerst is er angst
stress en gruwel
ruiken maar niet weten
een dier is dood
een dier is niet meer
600 keer
in ons land
in 1 minuut
Uit: vers gevist
Samen schrijven we geschiedenis. We staan aan de vooravond van een vegan wereld. Dat jij de stap zet(te) naar onze vegan gemeenschap, dat brengt de mens- en diervriendelijke wereld alweer een stuk dichterbij! Besef je dat je kleinkinderen over jou als voorvechter zullen spreken! Een bemoedigende gedachte, toch?
Vegan is weliswaar nog verre van vanzelfsprekend. We hebben het niet gemakkelijk om tegen eeuwenoude, collectieve gewoonten, waarden en normen in te gaan. Maar zeker is, dat als wij het durven, dan zal het veranderen! De juiste vragen stellen opdat anderen hun waarheid vinden, dat is de rol die ik in deze transitie opneem.
Heb je, net als wij allemaal, nood aan een luisterend oor, een schouder of een verlossend woordje? Is vegan echter taboe in jouw omgeving? Wil je onenigheid in je familie vermijden? Of ken je niemand bij wie je terecht kan? Vertel dan gerust aan mij waar je tegen aan loopt. Ik help je er graag mee omgaan.
Hallo, ik ben Tania
joyful rebel en bezielster van "wat vegans (w)eten"
Zoals voor vele –zo niet voor álle- vegans zijn mijn gevoelens van ontreddering bij het zien van onrecht een gevolg van geschonden basisbehoeften in mijn kindertijd. De zware gedachten, het verantwoordelijkheidsgevoel, de schuld en de schaamte veroorzaakt door mijn trauma belette me om gelukkig te zijn. Toen ik op mijn 8ste stopte met vlees eten, wist ik al dat anders zijn lastig is en dat het pijn doet als je nergens bij hoort en steeds op weerstand botst. Ik voelde me alleen en onbegrepen. Na mijn hart, werd de pijn van het onrecht in de wereld voelbaar in mijn lijf.
Dankzij therapie en jarenlang innerlijk werk kom ik er stilaan achter dat ik mag genieten van het leven en al het moois daarin, nog vóór de wereld van alle kinder- en dierenleed gered is. Ik geef mezelf toestemming om vreugde te ervaren. En dat geeft een lichtheid aan mijn bestaan die ik eerder niet als mogelijk achtte. Ik behandel “wat vegans (w)eten” sindsdien vanuit deze nieuwe energie. Ik heb het gevoel dat met mij vele vegans in mijn groep zich verlicht voelen. Ik geef de toestemming tot zelfzorg door. En dat blijkt de meest krachtige vorm van activisme voor een betere wereld te zijn. We geven onszelf de warmte die we missen en waar we zo erg naar verlangen. Zonder evenwel uit het oog te verliezen dat we die warmte niet enkel voor onszelf maar voor alle medeaardbewoners wensen. Met heel ons hart en met alle passie in ons lijf houden we nu ook van onszelf. Dat mag. Wie had ooit gedacht dat wat we voordien als egoïsme beschouwden, ons effectiefste wapen is in onze strijd voor rechtvaardigheid voor de weerloze kinderen en dieren. Zelfliefde maakt ons des te krachtiger om onze boodschap van mededogen op milde manier en met begrip voor elkaars situatie uit te dragen. Relativering, geduld, zelfzorg, leren van elkaar en elkaar steunen, dat doet ons allemaal goed. Ik stel graag vragen zodat mensen in contact komen met de eigen struggles.
"Af en toe lees ik in je boeken en soms word ik er vrolijk, soms verdrietig en soms boos op de wereld van. Dat mag toch he?"
Wieske Engelen, vrijwilliger bij Limburgs Landschap
Vandaag ga ik wandelen, ik kijk naar de lucht en zie door de toppen van de bomen de zon. Ik besef dat gewoon 'zijn' bestaat en dat het mág. Ja, ook ik mag het. Gewoon zijn. Punt. Ik laat het toe. Ik gun het mezelf. Ik voel me klein en dat voelt goed. Ik mag klein zijn, onschuldig en onbevangen, zonder de zware steen die verantwoordelijkheid heet en die me belet om blij te zijn in een wereld vol dieren- en kinderleed. Het draait niet om mij. Ik mag ontspannen. Ik mag de wind tegen mijn wangen voelen, stilstaan. En daarvoor hoef ik mezelf niet te bestraffen en mezelf als egoïstisch te beschouwen. Ik hoef ook niet haastig terug naar huis te gaan om verder na te denken over wat ik moet doen voor de wereld. Eens thuis voel ik heel duidelijk wat ik te doen heb. Ik denk aan de uitspraak die ik ooit noteerde: "radicale zelfzorg wordt activisme voor een betere wereld". Ik moet het verschrikkelijk zware verantwoordelijkheidsgevoel dat ik meedraag relativeren en ook mild durven zijn voor mezelf. Alle wreedheid (vooral jegens dieren) in de wereld kan je niet oplossen. Vooral wanneer je eigen bedding ontbreekt. Opnieuw besef ik dat dat het eerste is dat ik moet doen.
Living in a non vegan world takes strenghth! Are you up against social pressure whilst going against collective values and habits? Are you often overwhelmed by emotions? Or suffering from compassion fatigue? Need help to figure it out and not to take criticism, mockery, disdain and do-gooder derogation personally (any more)? I am a good listener and often non-vegans as well as vegans find their own truth telling their story to me. No blame, no shame. For empathy doesn't cost a dime. I speak English as well as Dutch.
En waarom geen broodje bakken waar je "beleg" in zit. Notenbrood, bananenbrood, appelbrood, scones met courgette en abrikoosjes, een pompoenbroodje, olijvenpistolets, bruscetta of focaccia? En mag het ook eens een keertje lekker zondig zijn? Rozijnenbroodjes, bananenrotsjes of appelflappen? Wie heeft er nu nog beleg nodig?
Zelfs quiche, soep, maaltijdsalades met noten of groentenpotjes kosten ook niet zo veel tijd.
In de supermarkt vindt je allerlei merken plantaardige boter om te smeren. Het merk alpro heeft ook een plantaardige boter om mee te bakken in haar assortiment. Een rijpe advocado is een prima vervanger voor smeuïge boter tussen een broodje. Kokosolie wordt ook kokosboter genoemd. Het stolt in de koelkast. Er bestaat ook een neutrale variant, ideaal om mee te bakken.
Vegan broodmaaltijden
Broodmaaltijden kunnen een uitdaging vormen voor (beginnende) vegans.
Hoe vervang je klassiek broodbeleg? Er zijn verschillende producten in de supermarkt zoals groentespreads, vegan "kaas" en zelfs "fijne vleeswaren".
Zelf broodbeleg maken, kan ook. Het is goedkoop, gezond, snel klaar en je blijft niet achter met een hoop plastieken doosjes. Als je niet houdt van spreads en hummus in de winkel, dan maak je die in 5 minuten zelf klaar. Je kiest dan zelf de substantie.
De smaak van roerei creëer je gemakkelijk met tofu. En met cashewnoten krijg je de smaak van kazen zoals boursin of ricotta. En wat denk je van vegan vissalade op je brood? Groentespreads en slaatjes maak je in één twee drie. Om vegan paté of jam zelf te maken, moet je wel wat tijd uit trekken, maar je hebt dan ook een heel aantal porties.
