Hoe gaan we aan de slag?

Ik begeleid je van begin tot einde bij je eerste digitale kookworkshop. Jij en de deelnemers koken elk in eigen keuken. Ik neem de volledige praktische organisatie van de workshop op mij: promotie,  inschrijvingen, digitale keuken, uitnodigingen met link, recept en boodschappenlijstje, eventueel aankoop en verdeling van bulkingrediënten, … .

Tijdens de workshop zelf host ik de kookworkshop. Je hoeft je dus van alle technische zaken niets aan te trekken. Je kan je volledig concentreren op wat er in je kookpotten zit.  

Na dit traject

• heb je je eerste digitale vegan workshop met succes begeleid
• ben je ervan overtuigd dat je eenvoudigweg door te koken gigantische impact maakt 
• weet je hoe je een kookworkshop moet begeleiden
• weet je wat er allemaal bij de voorbereiding komt kijken en waar je op moet letten
• vertrouw je erop dat je je volgende kookworkshop zonder hulp kan organiseren 

Wat anderen er ook van vinden. Je wil niet langer lijdzaam toekijken zonder in verweer te komen. Je bent hier niet zomaar. Je bent wie je bent voor een reden. Je kiest ervoor om nooit meer te zwijgen. Goedkeuring of begrip van anderen zijn nog steeds mooi, maar het bepaalt niet langer wat je doet of zegt. De vegan boodschap die je te vertellen hebt, zorgt ervoor dat je eindelijk in het licht stapt. Je wordt zichtbaar en je maakt een verschil. Je komt in actie en dat loont. Je vertelt jouw verhaal. Je deelt jouw verhaal. Je wordt zichtbaar en je maakt een verschil. Want met jouw unieke verhaal inspireer je andere vegans om zichzelf zichtbaar te maken. Dankzij jou en vele anderen die opstaan met jou wordt veganisme wijd verspreid. We praten erover. We schrijven erover. We delen onze verhalen. We stoppen niet voordat veganisme het nieuwe normaal is. Ben je er klaar voor om jouw unieke verhaal ongecensureerd de wereld in te sturen?

Kom, ga in het licht staan

Hoe komt jouw verhaal tot stand?

In het jour vegan story interview ik jou. Ik ben jouw ghostwriter. Samen schrijven we jouw unieke verhaal. Je ontvangt een uitgeschreven artikel en een kort catching tekstje . Het artikel kan je laten publiceren in magazines en kranten. Je maakt kans op een publicatie in Rechtuit, het tijdschrift van het Willemsfonds. Het korte tekstje kan je gebruiken om jezelf als vegan te promoten op sociale media.

        44                                            

        jaar joyful vegan rebel                  

Zoals voor vele –zo niet voor álle- vegans zijn mijn gevoelens van ontreddering bij het zien van onrecht een gevolg van geschonden basisbehoeften in mijn kindertijd. De zware gedachten, het verantwoordelijkheidsgevoel, de schuld en de schaamte veroorzaakt door mijn trauma belette me om gelukkig te zijn. Toen ik op mijn 8ste stopte met vlees eten, wist ik al dat anders zijn lastig is en dat het pijn doet als je nergens bij hoort en steeds op weerstand botst. Ik voelde me alleen en onbegrepen. Na mijn hart, werd de pijn van het onrecht in de wereld voelbaar in mijn lijf.

Dankzij therapie en jarenlang innerlijk werk kom ik er stilaan achter dat ik mag genieten van het leven en al het moois daarin, nog vóór de wereld van alle kinder- en dierenleed gered is. Ik geef mezelf toestemming om vreugde te ervaren. En dat geeft een lichtheid aan mijn bestaan die ik eerder niet als mogelijk achtte. Ik behandel “wat vegans (w)eten” sindsdien vanuit deze nieuwe energie. Ik heb het gevoel dat met mij vele vegans in mijn groep zich verlicht voelen. Ik geef de toestemming tot zelfzorg door. En dat blijkt de meest krachtige vorm van activisme voor een betere wereld te zijn. We geven onszelf de warmte die we missen en waar we zo erg naar verlangen. Zonder evenwel uit het oog te verliezen dat we die warmte niet enkel voor onszelf maar voor alle medeaardbewoners wensen. Met heel ons hart en met alle passie in ons lijf houden we nu ook van onszelf. Dat mag. Wie had ooit gedacht dat wat we voordien als egoïsme beschouwden, ons effectiefste wapen is in onze strijd voor rechtvaardigheid voor de weerloze kinderen en dieren. Zelfliefde maakt ons des te krachtiger om onze boodschap van mededogen op milde manier en met begrip voor elkaars situatie uit te dragen. Relativering, geduld, zelfzorg, leren van elkaar en elkaar steunen, dat doet ons allemaal goed. Ik stel graag vragen zodat mensen in contact komen met de eigen struggles. 

Samen schrijven we geschiedenis. We staan aan de vooravond van een vegan wereld. Dat jij de stap zet(te) naar onze vegan gemeenschap, dat brengt de mens- en diervriendelijke wereld alweer een stuk dichterbij! Besef je dat je kleinkinderen over jou als voorvechter zullen spreken! Een bemoedigende gedachte, toch?

Vegan is weliswaar nog verre van vanzelfsprekend. We hebben het niet gemakkelijk om tegen eeuwenoude, collectieve gewoonten, waarden en normen in te gaan. Maar zeker is, dat als wij het durven, dan zal het veranderen! De juiste vragen stellen opdat anderen hun waarheid vinden, dat is de rol die ik in deze transitie opneem.

Heb je, net als wij allemaal, nood aan een luisterend oor, een schouder of een verlossend woordje? Is vegan echter taboe in jouw omgeving? Wil je onenigheid in je familie vermijden? Of ken je niemand bij wie je terecht kan? Vertel dan gerust aan mij waar je tegen aan loopt. Ik help je er graag mee omgaan. 

Zoals voor vele –zo niet voor álle- vegans zijn mijn gevoelens van ontreddering bij het zien van onrecht een gevolg van geschonden basisbehoeften in mijn kindertijd. De zware gedachten, het verantwoordelijkheidsgevoel, de schuld en de schaamte veroorzaakt door mijn trauma belette me om gelukkig te zijn. Toen ik op mijn 8ste stopte met vlees eten, wist ik al dat anders zijn lastig is en dat het pijn doet als je nergens bij hoort en steeds op weerstand botst. Ik voelde me alleen en onbegrepen. Na mijn hart, werd de pijn van het onrecht in de wereld voelbaar in mijn lijf.

Dankzij therapie en jarenlang innerlijk werk kom ik er stilaan achter dat ik mag genieten van het leven en al het moois daarin, nog vóór de wereld van alle kinder- en dierenleed gered is. Ik geef mezelf toestemming om vreugde te ervaren. En dat geeft een lichtheid aan mijn bestaan die ik eerder niet als mogelijk achtte. Ik behandel “wat vegans (w)eten” sindsdien vanuit deze nieuwe energie. Ik heb het gevoel dat met mij vele vegans in mijn groep zich verlicht voelen. Ik geef de toestemming tot zelfzorg door. En dat blijkt de meest krachtige vorm van activisme voor een betere wereld te zijn. We geven onszelf de warmte die we missen en waar we zo erg naar verlangen. Zonder evenwel uit het oog te verliezen dat we die warmte niet enkel voor onszelf maar voor alle medeaardbewoners wensen. Met heel ons hart en met alle passie in ons lijf houden we nu ook van onszelf. Dat mag. Wie had ooit gedacht dat wat we voordien als egoïsme beschouwden, ons effectiefste wapen is in onze strijd voor rechtvaardigheid voor de weerloze kinderen en dieren. Zelfliefde maakt ons des te krachtiger om onze boodschap van mededogen op milde manier en met begrip voor elkaars situatie uit te dragen. Relativering, geduld, zelfzorg, leren van elkaar en elkaar steunen, dat doet ons allemaal goed. Ik stel graag vragen zodat mensen in contact komen met de eigen struggles.