Ernstige humor. Of humoristische ernst. En toch hoop ik dat mijn gedichten niet zwaar op de hand zijn. Dat probeer ik duidelijk te maken met de figuurtjes op mijn boekcovers. Mijn bull terriër krijtfiguurtje camille heeft dan ook geen perfecte vormen. Zo wil ik het. Dat ik geen tekenaar ben, komt dus goed uit. Ik zet mijn stripfiguurtje  op allerlei hebbedingetjes, in combinatie met een gedicht. Zo wil ik je laten geloven dat camille mijn gedichten voordraagt. Camille speelt ook de hoofdrol in mijn kinderverhalen Camille gaat ook mee!, Een badje voor het slapen gaan, Wat een baasje! en Baasje gaat mee! Met mijn tekeningen en gedichten zoek ik de schoonheid van imperfectie. Mijn debuut dichtbundel hoofd vol poppetjes hart vol gaten (2017) is rauw . In mijn eerste dichtbundel voor kinderen vers gevist (2018)  kijk ik naar de wereld van de mensen door de ogen van de dieren. In hardslag houd ik de vinger aan mijn eigen pols en luister ik naar de slagen en de ritmestoornissen van mijn hart. Alhoewel ik humor gebruik, verbloem ik niets. Lees mijn gedichten en laat mij weten wat jij denkt. Is mijn kritiek op de maatschappij uit de lucht geplukt? 

Schrijven is mijn verzet in de dubbele betekenis van het woord. Het is mijn verzetje, mijn plezier. En tegelijk is het mijn verzet tegen de puinhopen of beter gezegd mijn actie voor schoonheid op onze mooie planeet. Om het met een woord van Berthold Gunster te zeggen: als we nu eens met zijn allen "omdenken" en met vele kleine vlindereffecten het grote verschil maken!

Schrijven is naast vegan zijn mijn persoonlijke actie. Met mijn pen mik ik op alles wat goed is voor de dieren en de aarde. Mijn boeken verkoop ik ten voordele van organisaties die de strijd voor dierenrechten en het milieu met lijf en leden voeren. 

In mijn blogs stel ik vragen over ethische kwesties zoals wetenschap zonder dierproeven, vegetarisme en leven zonder afval. Hiermee wil ik het maatschappelijke debat over de grote invloed van onze individuele levensstijl aangaan. Verder breng ik duurzame en cruelty free producten concreet in beeld om te tonen hoe gemakkelijk en vooral hoe fijn het is om op zero waste en vegan producten over te stappen. Schoenen bijvoorbeeld hoeven heus niet van leer te zijn. Palladiums van gerecycleerde petflessen of Nae laarsjes van ananasbladeren bijvoorbeeld zijn zowel modieus als sterk. 

Ik was 8 en vegetariër en mijn vrienden werden opgegeten. De idee dat de mens boven de dieren, de bomen en de zee staat en er naar believen wat mee kan aanvangen, ligt gelukkig onder vuur. Vleesloos eten is al lang geen rariteit meer en leven zonder afval wordt elke dag gemakkelijker. In mijn laatste boek vers gevist zet ik mijn humor in op deze maatschappelijke kentering. De dieren kijken toe en geven commentaar op de mensen en hun bizarre gewoonten zoals de baas spelen over andere dieren, of nog erger hen beroven van hun jas of hen zelfs opeten, de zee verdrinken in plastiek en de bossen beroven van hun bomen.

"Ik lees Uit de puinhopen van George Monbiot en besef dat er misschien toch een kans is -zoals de titel van het boek doet geloven- dat we de toestand van de aarde kunnen herstellen, of op zijn minst stabiliseren? Het lijkt hopeloos, maar toch. Wat er over is, kan nog gered worden. Dat moeten we geloven. Dat wil ik geloven. Dat geloof ik. Uiteraard zijn we maar mensen, en kan één mens geen grote verschillen maken. We kunnen alleen maar onze passie achterna gaan en onderweg anderen proberen te raken.

In mijn blog Boeken die "om zeep" omdenken ontdek je door welke auteurs ik verder nog geraakt word. Het zijn stuk voor stuk mensen die geloven dat we de puinhoop op aarde kunnen opruimen. Zij schrijven geen wollige, meewarige, moraliserende of belerende boodschappen. Wel dragen zij elk op een verschillend terrein en voor verschillende doelgroepen concrete, doenbare , vaak eenvoudige en goedkope oplossingen aan. Deze boeken vormen het hoekje van de hoop -weg van de puinhoop- in mijn boekenkast. 

Heidi Kyndt: "Eén van de leuke neveneffecten van vegan zijn, is dat ik veel interessante mensen heb leren kennen. Mensen met het hart op de juiste plaats, die nét dat tikkeltje meer geven van zichzelf. Niet voor hun eigen welzijn, maar voor dat van de dieren. Eén van die mensen is Tania Menten, aka "Ca1000". "Camille" en niet "Circa duizend", zoals ik het al die tijd las ... . Tania heeft een boek geschreven, een gedichtenbundel. Het prachtige "vers gevist" bevat gedichten, geschreven vanuit het perspectief van de dieren. Speels, vrolijk, herkenbaar, maar ook tragisch. Zoals alleen een echte dierenvriend zich kan inleven... . De opbrengst van het boek gaat integraal naar dierenwelzijn. Een ideaal cadeautje voor onder de kerstboom als je het mij vraagt... Tania, ik vond het prachtig geschreven en ik vind het geweldig wat je doet! Je hebt er een trouwe fan bij ".