Bezielster

Carnisme en speciëcisme op de schop
Hoe kan het dat mensen zichzelf achter een steak tartare of een kreeft belle vue pacifist of zelfs dierenvriend noemen en de absurditeit van wat zij zeggen oprecht niet zien? Artikel over het verband tussen veganisme en onrecht!

Lancering van mijn Joyful Rebel kalender op het Ethiekrevolutie E-festival 2024
Zwaarder dan anders eten is de psycho-sociale druk die vegans trotseren. 22 februari 2024 om 11 uur vertel ik op het Ethiekrevolutie E-festival over hoe beginnende vegans kunnen omgaan met de emotionele en maatschappelijke tol.

Cruelty
I was denied my primal scream, that is why I feel the pain of the ones who suffer

Mijn eigen pad van passief veganisme naar actief veganisme, van mezelf klein houden en mijn verhaal wegsteken tot het bevrijden van de joyful rebel in mij

Mijn vriendin bull terriër Camille stond met haar vrolijkheid en haar eigenzinnige aard in 2017 model voor mijn logo. Haar naam draagt heel veel betekenis voor mij...

Hallo, ik ben Tania
Toen ik klein was, was vegetarisme (later veganisme) mijn belangrijkste beschermingsmechanisme: ik had geen controle over mijn eigen pijn en die van mijn vrienden op vier voeten. Waar ik wél controle over had, was mijn bord. 3 keer per dag een klein beetje greep op de realiteit. Want elk bordje was één bordje leed minder. Ik leerde mijn draagkracht kennen en daarmee stak ik de rivier over, de oever van ontreddering ligt nu aan de andere kant. Nu ben ik thuis op de oever van daadkracht.

I die at the hands of human insanity
Looking in the eyes of those who are about to die, I cry. In every inch of my body I feel the(ir) horror. If only I was able to feel rage, this madness could end. However, shame and guilt were imposed upon me. So, instead of rage, I cry for those who are facing the end. Their cruel death is at the hands of those who forced them into this world. I cry softly. That’s all I am able to do.

Once you love them
I was 8 years old when I realised my friends were being eaten...

Mildheid is ontstaansreden van wat vegans (w)eten
Ik dacht dat vegetariër/vegan zijn moeilijk was in de jaren tachtig. Als ik sommige nieuwe vegans bezig zie, heeft de vegan die vandaag ter goeder trouw en om welke reden dan ook geen vlees eet, het al bij al veel moeilijker dan de vreemde snuiter die ik in mijn jonge jaren was (of nog steeds ben).

Wie vlees eet, heeft nog nooit foto's uit het slachthuis gezien
Met scha en schande heb ik leren omgaan met de rollercoaster van mijn emoties. Begrijp me niet verkeerd, boosheid, verbijstering en zelfs woede, ik voel het allemaal nog.

Meer weergeven